Bağışlama, kendi deneyimlerinizden başkalarını sorumlu tutmamak anlamına gelir. Deneyimlerinizden kendinizi sorumlu tutmazsınız, başka birini sorumlu tutmak durumunda kalırsınız ve eğer bu deneyimden hoşnut değilseniz o insanı kurnazca yönlendirerek deneyiminizi değiştirmeye başlarsınız. Örneğin yakınma, şikayet etme, suçlama, deneyimizin sorumluluğunu bir başkasına yüklemek ve her şeyi sizin için onun düzene sokmasını istemektir.

Aslında yakınma bir kurnazca yönlendirme biçimidir ama bu tutumunuzu aşıp kurnazca yönlendirmeye kalkışmadan sorunu idrak etmek ve paylaşmakta özgürsünüz. Burada önemli olan nokta, sorunu paylaşmanız değil, paylaşmaktaki niyetinizdir. Eğer paylaşmak yerine, ortaya çıkan sonuçtan yakınmak gibi bir tutum içine giriyorsanız, olumsuz olan budur, yoksa paylaşmak olumsuzluk değildir. Önemli olan nasıl paylaştığınızda. Paylaşmanızın arkasındaki niyettir. Sorunu paylaşmadan önce kendinize her zaman şu soruları sorun.

"Bu sorunu paylaşmaktaki niyetim ne?"
"Belirli bir karşılık mı bekliyorum?" Tutum ve davranışlarınızı ayarlamak için bu yolu kullanın.

Deneyimlerinizin sorumluluğunu bir başkasına yüklemeye başladığınızda güç kaybedersiniz. Karşıdakinin ne yapacağını bilemezsiniz. Bundan dolayı mutluluğunuz, esenliğiniz için gerekli olduğunu düşündüğünüz deneyimleri başkalarının size vermelerini beklerseniz, sürekli bunu size vermeyecekleri korkusu içinde yaşarsınız. Oysa ki bağışladığınızda başkalarını olduğu gibi kendinizi de eleştirip yargılamaktan kurtulursunuz. Hafiflersiniz. Öğrenirken almış olduğunuz kararlardan kaynaklanan olumsuz deneyimlere tutunamazsınız. Bunlara tutunmak pişmanlık getirir. Pişmanlık duyduğunuz zaman güç kaybedersiniz. Eğer biri, diğerinin gülebildiği deneyimlerle kederleniyorsa, hangisi daha hafiftir. Zarar verici olmayan hangisidir? Unutmayınız ki "DANS EDEN KALP, MASUM OLAN KALPTİR". Gülemeyen biri sıkıntı yüklüdür. Zarar verici olmayan kalp, dans eden kalptir.

“Bir şeyin sadece akla uygun olması onun aynı zamanda gerçekçi olduğu anlamına gelmez.”
M. Goulston

“Şeytan, kalbi kırık ve öfkeli insanların, yani aslında şeytanın gerçek duygularını ifade edenlerin ruhuna değil, vasat insanların, nüfuz edilmesi kolay vicdanına saldırır.”
Michael Hordimon

Bu geçmiş deneyimlerimizden feed-back (geribildirim daha uygun olur) almayacağımız anlamına gelmez. Elde ettiğiniz sonuçları, elbette her an vermekte olduğunuz kararlara uygulayacaksınız.

Sorumluluk taşıyan seçim budur. Elinizden gelen her şeyi tüm yeteneğinizi kullanarak yapıyorsanız, bir ruhtan kişilikten istenebilecek başka bir şey yoktur.

İçindeki güçle bütünleşmiş bir kişinin algıları ve düşünceleri berraklaşır. Berraklık bilgeliğin algısıdır. Bilgelikle bakmaktır. İllüzyonu algılayabilmek, anlayabilmek ve kendi haline bırakabilmektir. Berraklık tamamen, korku ve kuşku yerine bilgelik yoluyla öğrenmeyi seçmenin sonunda kazanılır. Berraklık hemcinslerinizi yargılamadan, onlara şefkatle bakmanıza fırsat verir.

Berraklık içinizdeki o korkuyu buharlaştırıp yok eder, bilinçli seçimler yapmanızı kolaylaştırır. Berraklık beraberinde "Sevgi'yi getirir. Sevgi edilgen (pasif) bir hal değildir. Sevgi içinizdeki etkin bir güçtür. Sevgi dünyada farklı bir biçimde var olmayı sağlar. Sevgi uyum getirir; başkalarının sağlık ve mutluluklarıyla etkin bir biçimde ilgilenme, başkalarını koruma, gözetme isteğini doğurur. Sevgi beraberinde içsel gücünüzü ve ışığı getirir. Kişiliğin endişelerini silip süpürür. Sevginin ışığında sadece sevgi vardır.