Mutlak güçle donanmış bir insan, sevgi ve güvenden başka enerji yaymayan bir insandır.

Şimdi sizlere mutlak güçle donanmış bir insanın özelliklerini vermek istiyorum;

Mutlak güce ulaşmış birisi alçak gönüllüdür. Bu, kendinden aşağı gördükleriyle lütfen birlikte olan birinin sahte alçak gönüllülüğü ile karıştırılmamalıdır. Bu, her mutlak güce ulaşmış kişiliğine karşılık veren bakış açısına sahiptir. Yaşama saygı duyan hiç kimseye ya da hiçbir şeye zarar vermeme niteliği taşır. Dünya için endişe duyuyor musunuz? Dünyaya hiç zarar vermemiş biri alçak gönüllü biridir.

Acaba sizce zararsız olmak ne anlama gelir? Bence, bir varlığa zarar vermeye ihtiyaç duymayacak kadar güçlü olmak anlamına gelir. Bana göre ifade ettiği anlam şudur: Siz o kadar muktedir ve güçlüsünüzdür ki bilinciniz, zarar vererek güç gösterisi yapmak gibi bir düşünceyi içermez.

Gerçek alçak gönüllülüğe ulaşmadan bu tür bir güç edinemezsiniz, çünkü içinde bulunduğunuz durumu ya da birlikte olduğunuz insanları saygıdeğer bulmuyorsanız güç kaybediyorsunuz demektir.

Rekabet etmek; başkalarıyla bir şey uğruna çekişmek, bir amaç gütmek, bir şeye ulaşmaya çalışmak, birileriyle birlikte bir şeyin peşinden koşmak demektir. Eğer amaçladığınız şey itibar görmek, dikkat çekmek ya da tenekeden bir madalya yerine altın madalya kazanmaksa, rekabeti güdüleyen sizin kişiliğinizdir. O halde siz, başkalarının zararına güçlenmeye çalışıyorsunuz, bir başkasından ya da diğer insanlardan üstün olduğunuzu kanıtlamaya uğraşıyorsunuz, dışsal güç uğruna çaba gösteriyorsunuz demektir. Bu ya da şu ödül için çekişmekle, kendi değerinizi anlamadan önce, dünyanın size bir değer biçmesini ve bu değeri onaylamasını istemiş oluyorsunuz. Kendi değerinizi belirlemeyi başkalarının ellerine bırakmış oluyorsunuz.

Bu durumda, dünyada üretilen bütün altın madalyaları kazansanız bile, güç sahibi olamazsınız.

“Kimse size saldırmadığı halde, savunmaya geçmeniz karşınızdakine saldırı gibi gelir.”
M. Goulston

İçindeki mutlak güçle donanmış birisi bağışlayıcıdır. Bağışlama ahlaki bir konu değildir. Bu bir enerji dinamiğidir. Genelde insanlar bağışladıklarını ne bağışlananın unutmasını isterler, ne de kendileri unutmak isterler. Bu tür bağışlama, bağışlanan insanı kurnazca yönetmek, yönlendirmek anlamına gelir. Asıl olan bağışlama bu değildir. Bu, bir başka insan üzerinde dışsal bir güç elde etme yoludur.

Bağışlama geçmiş bir deneyimin yükünü taşımamak anlamına gelir. Bağışlamamayı seçtiğinizde, bağışlamadığınız deneyim size yapışıp kalır. Bağışlamamayı seçmek, her şeyi çarpıtan, kopkoyu korkunç bir güneş gözlüğü takmayı kabul etmek gibidir. Her gün yaşama bu kirli camlardan bakmaya zorlanan, siz olursunuz, çünkü onları alıkoymayı seçen sizdiniz. Siz dünyayı gördüğünüz için, herkes de öyle görsün istersiniz. Elbette dünyaya bakarsınız ama o dünyayı sadece siz görürsünüz, çünkü kendi kirlenmiş sevginizin camlarından bakmaktasınızdır.

Sevgiyle kalın.