İçsel Konuşma

"Şimdi sabah oldu, ama ben yatağımdan kalkmak istemiyorum.", " Kahvaltıda yumurtada olsun, hemen pişireyim..."

""Eyvah, saat 8.05 oldu, otobüsü yaklayamam artık "," Hep de bu kadar oyalanmak zorunda mıyım? "," Dün akşam Fatma hanım diğerlerinin elini sıktı, ama bana sadece mesafeli bir 'Merhaba' ile yetindi. Alıştım artık, bana zaten kimse değer vermiyor... "," Ben mutluyum, çünkü çocuklarım sağlıklı ", " Ben bu iş teklifini kabul edeceğim, çünkü bu işi çok iyi yapabildiğime inanıyorum", "......"

Özür dilerim, oraya yazdığım cümleler çok sıradandı. Edebi değerleri de yok, hatta sıkıcı da diyebiliriz onlara. Buna benzer cümlelerden bir kitap yazsak, hiç kimse bu kitabı almaz, okumaz da.

Böyle bir kitap niye okunsun ki?

Hikaye değildir, başlangıcı yok, sonu yok, akıcı, soluk kesen bir serüven değil ki bu tür sıkıcı yazılarla zamanımızı boşa harcayalım.

Keşke teknoloji daha da gelişmiş olsaydı ve beynimizden her günün her saatinin her dakikasında beynimizden geçen cümlelerin sözlü bir kaydı yapılabilseydi, günümüzün büyük bir bölümünde buna benzer cümlelerlerin kendi aklımızdan da geçtiğinin farkına varırdık.

Bu cümleler sadece belli bir saatte beynimizden akmıyor, hayır.

Sürekli, aralıksız olarak iki kulaklarımızın arasında bulunan o muhteşem gri madde sürekli böyle cümleler ile meşgul, yenilerini üretmekte, ya da daha önce öğrenilen cümlelerin tekrarlanmasıyla uğraşıyor.

Bu durum sabahleyin uyanmakla başlıyor, geceleyin de uykuya geçtiğimize kadar böyle devam ediyor. Sonra da beynin faaliyeti farklı bir düzeyde, uykuda rüyalar vasıtasıyla devam ediyor.

Çok basit söylemek gerekirse, " içsel konuşma, her zaman kendi kendimize söylediğimiz şeylerdir" diye, tanımlayabiliriz.

Bizim sürekli kendi kendimize konuştuğumuzu fark etmişizdir mutlaka. Ancak asıl mesele, kendi kendimize N A S I L konuştuğumuz ve kendimize N E L E R söylediğimizdir.

Kendi kendimize söylediğimiz sözlerin kalitesi nasıldır, kullandığımız sözcükler bizi nasıl hissettiriyor, bize neler yaptırıyor, veya nelerden alıkoyuyor, asıl önemli olan odur.

Lütfen şimdi düşünce ve hislerinizi bu aşağıdaki cümleleri okurken izleyin ve aradaki farkı görün:

"Benim hiç bir değerim yok, kimse beni sevmiyor, ben bir şey beceremiyorum, başarısızım, elimden hiç bir iş gelmiyor, insanlarla anlaşamıyorum, hiç biri dürüst değil.. .. Vs.."

"Ben kendime değer veriyorum, başka insanlar da bana değer veriyor. Ben kendimi seviyorum. Başarılıyım.

Kendime güveniyorum, işlerimi sevgiyle, tam yerine getiriyorum, ... Vs.

Her iki örnekte de sıradan bir içsel konuşmada geçen cümleler türünden olabilir. Ancak yol açtıkları sonuçlar ÇOK ! ama ÇOK ! farklıdır;

İlk cümlelerin üzerimizdeki etkiyi ve onun altında yazılanların etkisi arasında dünyalar kadar fark var.

O tür olumsuz cümlelere sürekli maruz kalan bir bireyi düşünün: O kişi büyük ihtimalle kullandığı cümleler sayesinde HİÇ bir işi eline almazken, diğer birey ise kullandığı cümleler sayesinde GİRİŞKEN ve işlerinde YOL ALAN bir kişi olarak karşımıza çıkabilir....

İçsel konuşmalarımız hayatımızı çok önemli bir ölçüde etkiliyor..

Bu hafta " İçsel Konuşma" nedir, kısa anahatlarla size tanıtmak istedim.

Gelecek haftaya da, kendi içsel konuşmalarımızı daha dikkatli dinlemek ve onların içeriğini tespit etmek için neler yapabileceğimizi burada sizinle paylaşacağım.