Sokağı Süpüren Biri Gibi

Bazen önümüzde upuzun bir yol uzanır....
" Bu çok uzun, ben bu kadar yürüyemem, bunu başaramam, " deriz.
Ondan sonra acele etmeye başlarız....
Çabuk!
Daha hızlı yürümeye başlarız.
Hadi, daha hızlı !!!
....ve gözlerimizi yukarıya kaldırdığımızda, yolun uzunluğunun aynı olduğunu fark ederiz.
Bu sefer korkmaya başlarız ve daha da hızlı yürümeye gayret ederiz.
Nefes nefese kalırız..........
artık gidemiyoruz.........
gücümüz bitmiş.........
ve upuzun yol hala önümüzde.
İŞTE BU BÖYLE OLMAZ !!!
Yolun TÜMÜNÜ BİRDEN düşünmek böyle sonuçlara yol açar.
BENİ ANLIYOR MUSUN ????
Sadece O AN ATTIĞIN ADIMI düşün,
Sokağı süpüren biri gibi....
adım adım,
bir adım daha lütfen !
TEŞEKKÜR EDERİM !
Çok güzel.....aynen böyle devam et.
Biraz daha ilerleyerek...
HARİKASIN !!
Evet.... biraz daha...
SENİ SEVİYORUM !!
Doğrusu budur, böylece keyif de alırsın, işini de iyi yaparsın.
Böyle olmalı bu!
Ve birden ilerlediğini fark edersin, adım adım, sakince, derin nefes alarak, yaptığın işe odaklanarak çok rahat ve keyifli bir şekilde.
Tüm yolu bitirdiğini, HEDEFİNE VARDIĞINI fark edersin.
ŞİMDİ ZAFER SENİN !!
İşte böyle olmalı !

Hedeflerinize sabırla ve adım adım ilerlemeniz dileklerimle,
Sevgiyle kalın !!

Fikir Michael Ende " Momo " adlı kitabından, metin tamamen değiştirilmiş.